کاوش موضوع کنترل استراتژیک

= مقدمه = تلاطم محیطی و تغییرات صنعت به‌ویژه در سالهای اخیر، شرکتها را مجبور به واکنش‌های متعدد و سریع کرده‌است. مدیران برای حفظ و ارتقای توان کسب و کار خود جهت رقابت و ادامه حیات باید همواره تغییرات محیطی را مد نظر داشته باشند و خود را با آن تطبیق دهند. به گفتۀ پیتر دراکر، اندیشمند صاحب‌نام مدیریت، مدیران باید ناپیوستگی‌ها را مدیریت کنند. هر چه آهنگ تغییرات محیطی افزایش بیشتری می‌یابد، پیچیدگی مسائل نیز بیشتر می‌شود. کنترل استراتژیک را می‌توان جستجو و پایش‌گری محیطی تعریف کرد. این کنترل مبنایی را به‌وجود می‌آورند که سازمان می‌تواند پاسخ مناسبی به تغییرات محیطی بدهد. کنترل استراتژیک در سازمان دو نقش ایفا می‌کند (۱) به تضمین پیگیری استراتژی سازمانی کمک می‌کند و (۲) مدیریت عالی را قادر می‌سازد که به تغییرات پیش‌بینی نشده داخلی و خارجی واکنش نشان دهد. = تعریف = کار اصلی در فرایند کنترل، افزایش احتمال تحقق رفتار واقعی با معیارهای مطلوب است، همان کاری که نظام هوشمندی استراتژیک انجام می‌دهد. از نظر ایتر و لارکر (۱۹۹۷) کنترل استراتژیک عبارت است حفظ سامانه‌های پایش محیطی و استقرار سامانه بازخور جهت حصول اطمینان از موفقیت استراتژی بازار. پیرس و رابینسون (۱۹۸۸) یک نگاه ارزیابی را پیروی کرده و می‌گویند کنترل استراتژیک با پیگیری مسیر استراتژی در حال اجرا سروکار دارد، مسایل با تغییر در فرضیات بنیادی را کشف می‌کند و تعدیل‌های لازم را به عمل می‌آورد. به همین صورت فاینگر (۱۹۹۰) می‌گوید: کنترل استراتژیک، رویه‌ای رسمی یا غیررسمی است که به سازمان در استقرار و نگهداری جهت‌گیری استراتژیک، ثمربخشی و انسجام درونی کمک می‌کند.... بیشتر در ویکی پدیا